Onderzoeksinfrastructuren vormen de basis voor medisch-wetenschappelijk onderzoek en innovatie. Zij stellen onderzoekers in staat om nieuwe kennis te ontwikkelen en te vertalen naar betere zorg en gezondheid. De umc’s beheren deze infrastructuren gezamenlijk, stellen ze beschikbaar voor partners en voorkomen zo versnippering. Door te bundelen en samen te werken vergroten we de kwaliteit, continuïteit en maatschappelijke impact van onderzoek.

Onderzoeksinfrastructuren bestaan uit drie samenhangende componenten:

  • Apparatuur en faciliteiten, zoals imagingcentra, biobanken en GMP-cleanrooms;
  • Data-infrastructuren, waarin klinische gegevens, cohorten en populatiedata veilig en FAIR worden beheerd en gedeeld;
  • Mensen met expertise, van onderzoekers tot research nurses, datastewards en methodologen.

Deze voorzieningen zijn grotendeels geconcentreerd in de umc’s en worden actief gedeeld met partners in de regio, nationaal en internationaal. Zo vormen ze de basis voor baanbrekend onderzoek én voor innovaties die direct impact hebben op zorg en gezondheid.

Samen sterker
De zeven umc’s voelen zich gezamenlijk verantwoordelijk voor het duurzaam ontwikkelen én beschikbaar stellen van onderzoeksinfrastructuren. Dat betekent: bundelen waar het kan, concentreren waar het nodig is en samenwerken waar dat waarde toevoegt. Daardoor blijft kennis toegankelijk, continuïteit gewaarborgd en de impact groot.

De umc’s versterken hun onderzoeksinfrastructuren langs vier lijnen:

  1. Samen keuzes maken: gezamenlijk prioriteiten stellen en voorkomen van versnippering.
  2. Sterkere verbinding met de regio: onderzoeksagenda’s en infrastructuren beter koppelen aan regionale vragen.
  3. Onderzoek en innovatie op science parken en met bedrijven: gedeeld gebruik en publiek-private samenwerking.
  4. Samenwerking met hogescholen en universiteiten: gezamenlijke faciliteiten, leerstoelen en data-initiatieven.

Lees het volledige startdocument: Samen sterker – Onderzoeksinfrastructuren voor gezondheid en zorg