Een van de hoofdtaken van de umc’s is wetenschappelijk onderzoek. Om het werk van wetenschappers te faciliteren, worden continu afspraken en tools gemaakt, bijvoorbeeld in de vorm van gedragscodes. De kennis die het onderzoek oplevert, wordt zo snel mogelijk vertaald naar praktische toepassingen en innovaties, zoals nieuwe behandelingen, geneesmiddelen of hulpmiddelen. Maar het wordt ook gebruikt voor nieuw beleid of onderwijs en voorlichting over bijvoorbeeld gezond leven.

Door het gezamenlijk optrekken van de umc’s in wet- en regelgeving en de ontwikkeling van normen en standaarden, wordt de kwaliteit van (bio)medisch-wetenschappelijk onderzoek nu en in de toekomst veiliggesteld. De NFU speelt op verschilllende manieren een centrale rol bij het formuleren en bewaken van de randvoorwaarden van wetenschappelijk onderzoek: