Binnen 45 minuten passende zorg krijgen op de juiste plek. Dat is de regel bij acute zorg, ook in het geval van rampen. De umc’s staan dan dag en nacht paraat. Elke minuut telt. Uitstel is onmogelijk. Dat bleek des te meer tijdens de COVID-19-crisis. De umc’s vervullen een belangrijke maatschappelijke rol in de coördinatie van de acute zorgketen.

De coördinatie van de acute zorgketen is een van de maatschappelijke opgaven van de umc's. Zij maken deel uit van het Landelijk Netwerk Acute Zorg (LNAZ), waarbinnen 11 regionale zorgnetwerken zijn georganiseerd. De umc's coördineren de regionale acute zorg in het Regionaal Overleg Acute Zorg (ROAZ). Daarbij werken de umc’s nauw samen met onder meer algemene ziekenhuizen, huisartsen, GGD, GGZ, apotheken en de ouderenzorg. Doel: acute zorg voor iedere patiënt optimaal toegankelijk maken, ook wanneer de acute zorg plots geïntensiveerd moet worden bij rampen en crises. Het LNAZ zorgt er ook voor dat er snel geschakeld wordt tussen zorgverleners, zorgverzekeraars en de overheid. Ook om te voorkomen dat er grote verschillen optreden tussen regio’s en grote steden.

Elke minuut telt. Uitstel is onmogelijk

Strijd tegen COVID

Tijdens de COVID-19-crisis is nog eens extra duidelijk geworden hoe belangrijk het is om zorg snel landelijk te kunnen reorganiseren, monitoren en coördineren.

Zo moest het LNAZ er bij de uitbraak in razendsnel tempo voor zorgen dat het aantal IC-bedden werd opgeschaald. Het LNAZ heeft, op verzoek van het ministerie van VWS, in juni 2020 het Opschalingsplan COVID-19 opgesteld. Hierin adviseert de LNAZ hoe het beste de COVID-zorg kan worden georganiseerd, met onder meer een structurele uitbreiding van het aantal IC-bedden naar 1350.

Op verzoek van het ministerie van VWS, heeft de LNAZ ook het Landelijk Coördinatiecentrum Patiënten Spreiding (LCPS) opgericht. Doel: de werklast van de patiëntenzorg zo effectief mogelijk spreiden over heel Nederland tijdens de pandemie. Het snel stijgend aantal COVID-patiënten dat in het ziekenhuis wordt opgenomen, moet goed worden opgevangen. Daarnaast moet de reguliere zorg ook zoveel mogelijk worden gewaarborgd.